brać I
chwytać, obejmować kogoś, coś ręką
Nie brał nigdy innego oręża prócz piki! (II) Grzybów było w bród: chłopcy biorą krasnolice, Tyle w pieśniach litewskich sławione lisice (III) Powiadano, że Ewa, gdy brała obrączkę Z rąk Wojewody, mdlała, że wpadła w gorączkę (X) Bóg dał ręce, żeby brać, to ruskie przysłowie (IX) A za nim, krzykliwemi nadciągnąwszy pułki, Gromadziły się ponad wodami jaskułki I z ziemi zmarzłej brały błoto na swe domki. (XI) Brali ziółka, całując jej ręce, wodzowie. Zosia znowu dygała w kolej, zapłoniona (XI).
Czlowiek ↔ Człowiek jako istota żywa ↔ Ruchy i postawa ↔ Aktywność fizyczna skierowana na objekty zewnętrzne